Misschien herkent u zich in de volgende uitspraken:
- wat ik ook doe, ik doe het nooit goed
- ik heb het gevoel alsof ik degene ben, die altijd klaar moet staan voor anderen en nooit iets terug mag vragen
- ik kan geen neen zeggen want als ik dat doe dan voelt het alsof ik de ander te kort doe
- men zegt dat ik reageer alsof ik altijd te kort gedaan ben
- ik kan moeilijk grenzen stellen aan mijn kind(eren). Als ik dat doe dan voel het alsof hen tekort doe
- mijn kind doet het niet goed (op school, in groepen), en ik weet niet meer hoe ik moet helpen
- ik wil scheiden maar hoe zullen de kinderen reageren
- ik wil huilen maar dat lukt mij precies niet, hoe komt dat toch